Standaard testmethode voor de doorbuigingstemperatuur van kunststoffen onder buigbelasting in de randpositie
< div class=" SectionLevel2" > < p class=" subsec1 cdone2" > < span class=" Head3 cdone" > 1.1< / span> & #x00a0 Deze testmethode omvat de bepaling van de temperatuur waarbij een willekeurige vervorming optreedt wanneer monsters worden onderworpen aan een willekeurige reeks testomstandigheden.
< span class=" note cdone" style=" text-transform: uppercase " > Opmerking 1:< / span> & #x00a0 < span class=" note cdone" > Vellen met een dikte van minder dan 3 mm (0,125 inch) maar meer dan 1 mm (0,040 inch) kan worden getest met behulp van een samengesteld monster met een minimale dikte van 3 mm. De lamellen moeten een gelijkmatige spanningsverdeling hebben. Eén type composietmonster is gemaakt door de uiteinden van de lamellen aan elkaar te lijmen en vervolgens de randen glad te strijken met schuurpapier. De belastingsrichting moet loodrecht op de randen van de afzonderlijke lamellen staan.< / span>
< span class=" note cdone" style=" text-transform: uppercase " > Opmerking 2:< / span> & #x00a0 < span class=" note cdone" > De tekst van deze standaard verwijst naar noten en voetnoten die verklarend materiaal verschaffen. Deze opmerkingen en voetnoten (exclusief die in tabellen en afbeeldingen) worden niet beschouwd als vereisten van de norm.< / span>
< span class=" note cdone" style=" text-transform: uppercase " > Opmerking 3:< / span> & #x00a0 < span class=" note cdone" > Deze standaard en ISO 75-1 en ISO 75-2 hebben betrekking op hetzelfde onderwerp, maar verschillen in technische inhoud, en de resultaten mogen niet worden vergeleken tussen de twee testmethoden.< / span>
View in