Norm ASTM D6600-00R13

1.1 Deze praktijk omvat testen om chemische bestanddelen, chemische en fysische eigenschappen van samengestelde materialen en samengestelde en uitgeharde rubbers te evalueren, die vaak kunnen worden uitgevoerd door een of meer tests methoden. Als er meer dan één testmethode beschikbaar is, rijzen er twee vragen: Welke testmethode heeft de beste (of best
e) reactie op of onderscheid voor de onderliggende fundamentele eigenschap die wordt geëvalueerd? en Welke testmethode heeft de minste fout? Deze twee kenmerken bepalen samen één type technische verdienste van testmethoden die als testgevoeligheid kunnen worden aangemerkt.

1.2 Hoewel een uitgebreide en gedetailleerde behandeling, zoals gegeven door deze praktijk, vereist is voor een volledige beoordeling van de testgevoeligheid, kan een vereenvoudigde hier kan een conceptuele definitie worden gegeven. Testgevoeligheid is de verhouding tussen het onderscheidingsvermogen voor de geëvalueerde fundamentele eigenschap en de meetfout of -onzekerheid, uitgedrukt als een standaarddeviatie. Hoe groter het onderscheidend vermogen en hoe lager de testfout, hoe beter de testgevoeligheid. Ontlenend aan de terminologie in de elektronica, wordt deze verhouding vaak de signaal-ruisverhouding genoemd; het signaal dat overeenkomt met het onderscheidingsvermogen en de ruis die overeenkomt met de testmeetfout. Daarom beschrijft deze praktijk hoe testgevoeligheid, algemeen gedefinieerd als de signaal-ruisverhouding, kan worden geëvalueerd voor testmethoden die worden gebruikt in de rubberindustrie, die typische fysische en chemische eigenschappen meten, met uitzonderingen zoals vermeld in 1.3.

1.3 Deze oefening behandelt niet het onderwerp gevoeligheid voor drempellimieten of minimale detectielimieten (MDL) in toepassingen zoals (1) het effect van opzettelijke variaties van compoundingmaterialen op gemeten compound eigenschappen of (2) de evaluatie van lage of sporenbestanddelen. Minimale detectielimieten zijn het onderwerp van afzonderlijke normen.

1.4 Deze norm is niet bedoeld om alle veiligheidsproblemen aan te pakken , indien aanwezig, in verband met het gebruik ervan. Het is de verantwoordelijkheid van de gebruiker van deze norm om vóór gebruik passende veiligheids- en gezondheidspraktijken vast te stellen en de toepasselijkheid van wettelijke beperkingen te bepalen.

1.5 De inhoud van deze oefening is als volgt: