Dit document specificeert technieken voor het bereiden van slecht in water oplosbare organische verbindingen (d.w.z. vloeibare en vaste verbindingen) met een oplosbaarheid in water van minder dan ongeveer 100 mg/ l en het inbrengen in testvaten voor een daaropvolgende biologische afbreekbaarheidstest in een waterig medium met behulp van standaardmethoden .
De daaropvolgende tests op biologische afbreekbaarheid zijn voornamelijk methoden waarbij gebruik wordt gemaakt van de analyse van het vrijgekomen kooldioxide beschreven in ISO 9439 en de bepaling van de zuurstof beschreven in ISO 9408 en waarbij de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen voor ISO 10707 worden gevolgd. van opgeloste organische koolstof (DOC) zijn niet geschikt.
Dit document specificeert niet de testmethoden voor biologische afbraak. Het is beperkt tot het beschrijven van technieken om de testverbindingen in het testmedium te brengen en ze in een gedispergeerde toestand te houden[4]. Deze technieken worden geïmplementeerd met inachtneming van de experimentele omstandigheden beschreven in de gestandaardiseerde methoden voor het evalueren van biologische afbreekbaarheid. ISO 9439, gebaseerd op CO2-ontwikkeling, is niet geschikt voor het testen van vluchtige stoffen.
Sommige van de bereidingsmethoden die in dit document worden beschreven, worden mogelijk niet geaccepteerd door regelgevers voor het trekken van conclusies over de gemakkelijke biologische afbreekbaarheid van geteste verbindingen.
Voorbeelden van biologische afbreekbaarheidscurven worden gegeven in Bijlage A.