Deze Europese norm specificeert het gebruik van verschillende maatstaven voor het meten van blootstelling door inademing van NOAA tijdens respectievelijk een basisbeoordeling en een uitgebreide beoordeling, zoals beschreven in EN 17058 [1].
Dit document demonstreert de implicaties van de keuze van de deeltjesmetriek om de blootstelling door inademing aan NOAA in de lucht uit te drukken, b.v. vrijkomen uit nanomaterialen en presenteren de werkingsprincipes, voor- en nadelen van verschillende technieken die de verschillende aërosolstatistieken meten.
Potentiële problemen en beperkingen worden beschreven en moeten worden aangepakt wanneer in de toekomst grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling kunnen worden vastgesteld en nalevingsmetingen zullen worden uitgevoerd.
Specifieke informatie wordt voornamelijk gegeven voor de volgende metrieken/ meettechnieken:
- Aantal/ Condensatie Deeltjestellers door optische detectie
- Analysesystemen voor nummergrootteverdeling/ differentiële mobiliteit door elektrische mobiliteit
- Oppervlakte/ elektrische lading op beschikbaar deeltjesoppervlak
- Massa-/ chemische analyses (bijv. inductief gekoppelde plasma-atomaire massaspectrometrie (ICP-MS), röntgenfluorescentie (XRF)) op grootteselectieve monsters (bijv. door impactie of diffusie).
Dit document is bedoeld voor degenen die verantwoordelijk zijn voor het selecteren van meetmethoden voor beroepsmatige blootstelling aan NOAA in de lucht.