Dit document specificeert een directe methode voor de bepaling van het totale zuurstofgehalte in biobased producten met behulp van een elementaire analyser. Het toepassingsgebied is beperkt tot producten die de elementen koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof, chloride, bromide en jodide bevatten zonder fluoride, die ten minste 95 % van de samenstelling van het te analyseren product uitmaken.
OPMERKING 1 Biobased materialen kunnen zowel organische als anorganische componenten bevatten. Het zuurstofgehalte kan zowel afkomstig zijn van de organische als/ of de anorganische componenten. De anorganische componenten zijn niet bio-based maar zullen desalniettemin bijdragen aan de hoeveelheid zuurstof bepaald door de volgende voorgeschreven methoden en daarmee de resultaten qua zuurstofgehalte beïnvloeden. Volgens de huidige stand van de techniek is het niet mogelijk om met isotopenmetingen onderscheid te maken tussen zuurstof afkomstig uit biomassa en zuurstof afkomstig uit niet-biomassa.
OPMERKING 2 Hoewel dit document is opgesteld met het oog op de bepaling van het biobased gehalte, kan het ook worden gebruikt als op zichzelf staande norm voor de bepaling van zuurstof in organische verbindingen.
OPMERKING 3 In dit document wordt de eenheid " % (m/ m)" gebruikt om het zuurstofgehalte van een materiaal weer te geven.
OPMERKING 4 De in dit document gespecificeerde methode omvat een directe meetmethode voor de bepaling van het zuurstofgehalte. Deze methode vertoont veel overeenkomsten met de ASTM D5622 [1]-norm voor benzine- en methanolbrandstoffen. De in dit document beschreven methode is specifiek ontwikkeld en gevalideerd voor biobased producten. Bovendien geeft deze methode nauwkeurigere en onvervalste meetwaarden voor zuurstof in tegenstelling tot indirecte meetmethoden voor de bepaling van zuurstof (bijv. ASTM D 3176 [2]).